ΤΥΠΟΙ ΠΕΡΛΙΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ
Οι περλίτες που έχουν οικονομική σημασία εμφανίζονται με μια ποικιλία δομών που φαίνεται ότι σχετίζονται με το βάθος σχηματισμού τους. Στα κοιτάσματα εμφανίζονται οι εξής δομές:
- Κισσηρώδης. Εμφανίζεται κοντά στην επιφάνεια. Πρόκειται για περλίτη με μικρό ειδικό βάρος, ο οποίος δεν επηρεάστηκε από τη λιθοστατική πίεση. Με το βάθος οι φυσαλίδες της κίσσηρης γίνονται πιο επίπεδες, ενώ παρατηρείται επιμήκυνση κατά μήκος ροής. Αν και ο περλίτης αυτός μπορεί να διογκωθεί, η σημασία του γενικά είναι μικρή λόγω της ευθρυπτότητάς του.
- Κοκκώδης. Ο περλίτης με κοκκώδη δομή είναι πιο συμπαγής, έχει ζαχαρώδη εμφάνιση και είναι πιο σημαντικός από οικονομική άποψη, λόγω της μεγαλύτερης ευκολίας κατά την κονιοποίηση, ταξινόμηση και διόγκωση. Συχνά εμφανίζονται ρευστικές δομές.
- Τυπική περλιτική. Το υλικό με την κλασσική περλιτική δομή εμφανίζεται κάτω από το προηγούμενο. Ο περλίτης έχει προκύψει από ενυδάτωση οψιδιανού ο οποίος διατηρείται.
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΠΕΡΛΙΤΗ
Η Ελλάδα περιλαμβάνεται μαζί με τις Η.Π.Α. στις μεγαλύτερες παραγωγούς περλίτη παγκόσμια. Στις Η.Π.Α. η κυρίως εξόρυξη πραγματοποιείται στο κοίτασμα του New Aqua Mountain στο Νέο Μεξικό, το οποίο είναι και το πιο καλά μελετημένο. Έχει επίσης δημιουργηθεί στις Η.Π.Α. και ινστιτούτο έρευνας περλίτη, το οποίο μελετά τις δυνατότητες του υλικού για νέες εφαρμογές. Εκτός από τις δυο αυτές πρωτοπόρες χώρες στην εξόρυξη και εξαγωγή περλίτη, αλλά με μικρότερη συνεισφορά, δραστηριοποιούνται η Ρωσία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Τουρκία, η Ουγγαρία και η Ν. Αφρική.
Η Ελλάδα είναι η πρώτη παραγωγός χώρα περλίτη σύμφωνα με ανακοινώσεις του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Έρευνας για τον Περλίτη για τα έτη 2005,2006. Μεγάλα κοιτάσματα περλίτη βρίσκονται στη Μήλο, την Κίμωλο στην τοποθεσία Ξαπλοβούνι, την Κω στη χερσόνησο Κεφάλου, την Αντίπαρο, στη νησίδα Γυαλί κοντά στην Νίσυρο, την Λέσβο στις περιοχές Σκουτάρου, Κάπης, Καλλονής, Πετσοφά, Πολυχνίτου, Λεμονής και Δαφιάς καθώς γίνονται και έρευνες για νέες ελπιδοφόρες περιοχές όπως εκείνη του Ν. Έβρου. Πρόκειται για όξινα ηφαιστειακά πετρώματα Πλειοκαινικής– Πλειστοκαινικής ηλικίας.
Το κύριο εξορυκτικό κέντρο είναι η Μήλος με σημαντικά κοιτάσματα στις περιοχές του Τράχηλα, του Προβατά, και της Χιβαδολίμνης. Οι περλίτες της Μήλου δεν εμφανίζουν τυπικό περλιτικό ιστό. Έχουν συνήθως ρευστική δομή και αποτελούνται κατά κύριο λόγο από άμορφο υλικό (ύαλος) και από φαινοκρυστάλλους χαλαζία, πλαγιοκλάστων και βιοτίτη. Πρόκειται στην πλειονότητα τους για καλά συγκολλημένους κισσηρώδεις τόφφους με μικρό βαθμό αφυέλωσης, γεγονός που τους προσδίδει ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.